پرنسس دياناي من

این یه هفته که هر شب چشمامو با صدای تپش قلب بابائیت رو هم گذاشتم و هر روز صبح با لبخندش از خواب بیدار شدم لذت و شکرانه حضورش هزاران برابر شده… دخترم … بدون که خیلی لذت بخشه با کسی هم دل وهم خونه بشی که می فهمه تو چی می گی و چی می خوای.. خیلی لذت بخشه تو بازی زندگی هم بازی کسی بشی که قبل از اینکه باهاش عاشقی بکنی خوب شخصیتش رو کند و کاو کرده باشی… وقتی عشق بابا رو حتی تو خریدن نون برای صبحونه مون می بینم و از پشت پنجره اتاق تماشا می کنم چطوری بدو بدو می کنه تا زودتر برسه خونه، وقتی هر روز با حوصله همراهیم میکنه و مهرش رو بهم نشون میده و صبر میکنه تا سوار سرویس بشم… حتی وقتی با نگاهش ازم خداحافظی می کنه با همه وجو...

دل آرامم سلام … اولین باره که برای دختر نداشته ام می نویسم، برای دخخختترم… حس خوبی میده بهت وقتی یه مخاطب غائب عزیز داشته باشی و یه مخاطب حاضر عزیزتر از جان… می دونی مامانی اون وقتا که هنوز مسئولیت سنگین مادرت بودن رو به دوش نگرفته بودم همیشه بهت حسودیم می شد؟ هیسسسس نخند، بابا داریم یواشکی با هم حرف می زنیم… اون موقع ها بدون هیچ قصد و غرضی حس اینکه پدری اینچنینی داری چنان قلقلکم می داد که بیا و ببین… به لطف و توجه پدر مشترک هر سه مون که تو همه لحظه ها همراهیمون کرده و می کنه دستای بابایی تو دستامه و وجودم لبریز از مهر و عشقش و هر قدمی که برمیداریم شکرش می کنیم.. یادت باشه نازنین دخترم که هر گامی که بر...